Σπήλοι

Μια κανονική ελιά είναι συνήθως ένα ομοιόμορφα χρωματισμένο καφέ σημάδι, ή κηλίδα στο δέρμα. Μπορεί να είναι επίπεδη ή λίγο διογκωμένη. Μπορεί να είναι στρογγυλή, ή οβάλ. Οι ελιές είναι γενικά λιγότερο από 6 χιλιοστά σε πλάτος (περίπου όσο η γόμα ενός μολυβιού). Μερικές κρεατοελιές μπορεί να υπάρχουν εκ γενετής, αλλά οι περισσότερες εμφανίζονται κατά την παιδική ηλικία ή στην ενηλικίωση. Οι καινούργιες κρεατοελιές που εμφανίζονται αργότερα στη ζωή ενός ατόμου θα πρέπει να ελέγχονται από έναν γιατρό.

Μόλις αναπτυχθεί μια κρεατοελιά, θα μείνει συνήθως στο ίδιο μέγεθος, σχήμα και χρώμα για πολλά χρόνια. Μερικές κρεατοελιές μπορεί τελικά να μαραζώσουν από μόνες τους.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κρεατοελιές, και σχεδόν όλες είναι αβλαβείς. Αλλά είναι σημαντικό να μπορείτε να αναγνωρίσετε εκείνες τις αλλαγές σε μία ελιά -όπως στο μέγεθος, το σχήμα, ή το χρώμα- που μπορούν να υποδεικνύουν ότι εξελίσσονται σε καρκινικό μελάνωμα.Σε κάθε περίπτωση, πρέπει πάντοτε να ενημερώνετε άμεσα τον γιατρό σας για κάθε υποψία σας σχετικά με την εμφάνιση κάποιας ελιάς στο δέρμα σας.

Μυρμηγκιές

Η μυρμηγκιά (περισσότερο γνωστή ως σκάθαρος) είναι ένα εξόγκωμα στο δέρμα που μοιάζει κάπως με κουνουπίδι και προκαλείται από τον ιό των θηλωμάτων του ανθρώπου (HPV). Ο ιός αυτός προκαλεί τον ταχύ πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται καλοήθη εξογκώματα.

Εμφανίζεται σε περιοχές όπου υπάρχει μια μεγάλη σχισμή στο δέρμα ή σε περιοχές όπου το δέρμα εκτίθεται σε υπερβολική υγρασία, όπως τα ιδρωμένα πόδια. Άλλοι συχνοί τρόποι μετάδοσης είναι με το άγγιγμα υγρών επιφανειών, όπως δάπεδα σε πισίνες και αποδυτήρια, τα οποία έχουν μολυνθεί από άτομα που έχουν μυρμηγκιές. Οι πιο συχνές περιοχές που προσβάλλονται είναι τα χέρια και τα πόδια.Παρόλο που δεν είναι επικίνδυνα είναι ιδιαίτερα μεταδοτικά. Για αυτό και προκειμένου να εμποδιστεί η εξάπλωση τους σε άλλες περιοχές του σώματος ή σε άλλα άτομα συστήνεται η άμεση αντιμετώπισή τους. 

Οι πιο συχνές θεραπείες που χρησιμοποιούνται είναι:

Κρυοθεραπεία: Στην κρυοχειρουργική, ή ψύξη των μυρμηγκιών, εφαρμόζεται υγρό άζωτο σε θερμοκρασία -196° C. Η ψύξη προκαλεί αργό σκάσιμο του δέρματος και ο νεκρός ιστός αποπίπτει σε διάστημα μίας εβδομάδας περίπου. Οι μεγαλύτερες μυρμηγκιές πιθανόν να απαιτούν περισσότερες από μία θεραπείες, σε διάστημα τριών ή τεσσάρων εβδομάδων μεταξύ τους. Είναι ίσως η πιο συχνή μέθοδος αντιμετώπισης του προβλήματος.

Χειρουργική αφαίρεση της μυρμηγκιάς: Η χειρουργική αφαίρεση των μυρμηγκιών είναι ίσως η πιο αποτελεσματική θεραπεία αλλά η επούλωση της περιοχής μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες. Σε μεγάλες μυρμηγκιές μπορεί να παραμείνει ουλή.

Καυτηριασμός (ηλεκτροκαυτηρίαση): Η ηλεκτροκαυτηρίαση είναι μια μέθοδος που καταστρέφει τον ιστό με χρήση ηλεκτρισμού και ψηλές θερμοκρασίες. Η μυρμηγκιά ουσιαστικά καίγεται. Είναι μια αποτελεσματική μέθοδος αλλά μπορεί να αφήσει ουλές.

Τοπικά Κερατολυτικά: Το σαλικυλικό οξύ παραμένει το απλούστερο κερατολυτικό και διατίθεται από τα φαρμακεία. Πρόκειται όμως για μια μακροχρόνια θεραπεία. Για να έχει κανείς αποτελέσματα, θα πρέπει να εφαρμόζει το οξύ κάθε μέρα και να αφαιρεί το νεκρό δέρμα μία φορά την εβδομάδα για πολλές εβδομάδες, ακόμα και μήνες. Συστήνεται συνήθως για μικρές μυρμηγκιές στα πολύ αρχικά στάδια.

Λίπωμα

To λίπωμα είναι ένα καλοήθες συμπαγές ογκίδιο που βρίσκεται συνήθως κάτω από το δέρμα και αποτελείται από λίπος. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος στο οποίο υπάρχει λίπος και οι αιτίες που οδηγούν στη δημιουργία ενός λιπώματος δεν είναι ξεκαθαρισμένες από τη σύγχρονη ιατρική.. Έχει την κλινική εικόνα ενός  στρογγυλού, μαλακού, ευκίνητου όγκου που βρίσκεται κάτω από το δέρμα.

Υπάρχουν μικρά και μεγάλα λιπώματα.  Συνήθως έχουν το μέγεθος φακής και δεν ξεπερνούν τα 3 εκατοστά αλλά μερικές φορές μπορεί να φτάσουν τα 10 εκατοστά. Ένα μικρό λίπωμα που δεν ενοχλεί, δεν χρειάζεται να αφαιρεθεί,  καθώς  πρόκειται  για καλοήθη όγκο και  πιστεύεται ότι δεν εξελίσσεται σε καρκίνωμα. Κατά κανόνα όμως μεγαλώνει, έστω με αργό ρυθμό και μπορεί να φθάσει σε μεγάλες διαστάσεις αν δεν αφαιρεθεί.  Έτσι  κάποιοι ασθενείς προτιμούν να το αφαιρέσουν όταν είναι μικρό για να αποφύγουν τις μεγάλες ουλές στο μέλλον.

Η αφαίρεση των λιπωµάτων γίνεται µε τοπική αναισθησία και ο πλαστικός  χειρουργός κάνει μια μικρή τομή στο δέρμα που βρίσκεται πάνω από το λίπωμα και το αφαιρεί με ένα τρόπο που μοιάζει με την καισαρική. Απαιτείται πάντα βιοψία ώστε να ταυτοποιηθεί ο ιστός που αφαιρέθηκε.

Κύστη Δέρματος

Στο δέρμα  μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους σμηγματογόνες κύστες, οι οποίες προκαλούν μια διόγκωση στο σημείο που εμφανίζονται. Οι κύστες εντοπίζονται κυρίως  στο τριχωτό της κεφαλής, το πρόσωπο, την πλάτη και τους λοβούς των αφτιών. Δεν αποκλείεται ωστόσο κάποιες φορές να εμφανιστούν και στα άκρα και τον κορμό του σώματος.
Οι κύστες αυτές προέρχονται από τους αδένες που παράγουν σμήγμα, το οποίο από ένα μικρό πόρο, εκβάλλει στο δέρμα. Όταν όμως αυτός αποφραχθεί, το σμήγμα, που παράγεται συνεχώς, μαζεύεται μέσα στον αδένα με αποτέλεσμα αυτός να αρχίσει να διογκώνεται, προκαλώντας μια κύστη.

Μια σμηγματογόνος κύστη θα ήταν καλό να αφαιρείται χειρουργικά σε προγραμματισμένο χρόνο, γιατί υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να μολυνθεί και προκαλέσει απόστημα με εκτεταμένη φλεγμονή. Στην περίπτωση αυτή η αντιμετώπιση γίνεται σε δύο φάσεις: πρώτα παροχετεύεται η μολυσμένη κύστη και μετά από 2-4 εβδομάδες αφαιρείται χειρουργικά. Η χειρουργική αφαίρεση μιας σμηγματογόνου κύστης γίνεται με τοπική αναισθησία.  Όσο μικρότερες είναι όταν αφαιρεθούν οι κύστες, τόσο πιο εύκολη είναι η αντιμετώπισή τους, ενώ τόσο καλύτερο είναι και το αισθητικό αποτέλεσμα. 




©2018 Plastic Surger. All rights reserved.
Created by fosetico. Powered by CloudCMS?.



©2018 Plastic Surger. All rights reserved.
Created by fosetico. Powered by CloudCMS?.